Do jednej z najczęściej występujących dolegliwości w stomatologii zalicza się choroby przyzębia. Są one główną przyczyną utraty zębów. Chorobami przyzębia nazywamy stany zapalne dziąseł oraz tkanek okołozębowych. Niektóre z nich są na tyle poważne, że wymagają leczenia chirurgicznego. Kiedy potrzebna jest interwencja periodontologa? Sprawdzamy!
Gdzie swoje źródła mają choroby przyzębia?
Choroby przyzębia mają złożoną etiologię. Główną przyczyną jest zaburzona mikroflora jamy ustnej i kieszeni dziąsłowych, którą dodatkowo nasila nieprawidłowa higiena, prowadząc do powstawania złogów płytki nazębnej i kamienia nad i poddziąsłowego.
Niebagatelną rolę odgrywają również predyspozycje genetyczne, które warunkują nieprawidłową reakcję immunologiczną na czynnik bakteryjny.
Do innych czynników, które przyspieszają przebieg chorób, przyzębia zaliczamy: choroby metaboliczne jak cukrzyca, zmiany hormonalne oraz palenie papierosów.
Niepodjęte na czas leczenie może skutkować obniżeniem się linii dziąseł, rozchwianiem zębów, a w konsekwencji ich utratą.
Czym zajmuje się periodontologia?
Periodontologia to nauka o aparacie zawieszeniowym zęba, czyli przyzębiu właśnie. Jako dziedzina stomatologii zajmuje się profilaktyką, leczeniem chorób przyzębia i błony śluzowej jamy ustnej.
Profilaktyka – zapobieganie czynnikom powstawania chorób przyzębia ma duże znaczenie dla utrzymania zdrowych dziąseł, niemniej niejednokrotnie konieczna jest interwencja chirurgiczna.
Kiedy konieczne jest leczenie chirurgiczne chorób przyzębia?
Jednym z pierwszych objawów, który powinien nas zaniepokoić to krwawienie dziąseł. Bardzo istotna jest konsultacja periodontologiczna. W niektórych zaawansowanych przypadkach lekarz może zdecydować się na leczenie chirurgiczne. Zabiegi mają na celu oczyszczenie kieszonek dziąsłowych oraz wygładzanie powierzchni korzeni zębów. W tym celu periodontolog odwarstwia błonę śluzową od okostnej leżącej pod nią kości. Pozwala to na dokładne pozbycie się nagromadzonego w przyzębiu kamienia. Z kolei metody bardziej zaawansowane umożliwiają rekonstrukcję utraconych tkanek, czyli miejsc, w których dziąsło odsunęło się od zęba.